П`ятниця, 29.03.2024, 09:00
Вітаю Вас Гість | RSS

Польська мова

Урок№10 Rzeczownik . Іменник

 Rzeczownik – samodzielna  odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, organizmy, zjawiska, pojęcia abstrakcyjne. Rzeczownik w języku polskim pełni funkcję głownie podmiotu w zdaniu, może też pełnić funkcję dopełnieniaokolicznikaprzydawki lub orzecznika. Może odmieniać się przez liczby i przypadki, występuje w rodzajach. Odmianę rzeczowników przez przypadki określa się mianem deklinacji. Istnieje także grupa rzeczowników całkowicie nieodmiennych (np. atelier, kiwi, bikini, taxi, kakadu, kamikaze itp.). Rzeczownik tworzy związki składniowe i semantyczne z rzeczownikami (zaimkami rzeczownymi), przymiotnikami (zaimkami przymiotnymi), liczebnikami (zaimkami liczebnymi) i czasownikami lub (rzadko) przysłówkami (zaimkami przysłówkowymi).

Podział rzeczowników

             W języku polskim rzeczowniki według kategorii desygnatów przyjęło się dzielić na:

  • abstrakcyjne – określają desygnaty nieuchwytne zmysłami: uczucia, spostrzeżenia, pojęcia, różnego typu uogólnienia, nazwy cech i czynności, oddzielone od konkretnego przypadku ich zaistnienia w rzeczywistości, np.: myśl, tęsknota, błękit, kształt;
  • zmysłowe (konkretne) – należą do nich rzeczowniki określające wszystkie zjawiska i przedmioty rozpoznawane przez człowieka przy użyciu zmysłów, np.: dom, pies, cień, szum, zapach. Rzeczowniki te można podzielić na:
    • nieżywotne, np.: kosz, piernik, szpilka. Gramatyka do rzeczowników nieżywotnych zalicza także nazwy roślin, np.: żonkil, lipa;
    • żywotne, (np.: sznaucer, Murzyn, radomianin, człowiek, owad). Wyodrębniamy wśród nich:
      • osobowe – nazwy ludzi, rozróżnić tu można rzeczowniki męskie (męskoosobowe), np.: ojciec, lekarz, student i niemęskoosobowe, które obejmują rzeczowniki w rodzaju żeńskim i nijakim w liczbie mnogiej np.: matki, córki, dzieci;
      • nieosobowe – nazwy zwierząt, np.: hipopotam, zebra.

Przynależność rzeczowników do grupy żywotnych lub nieżywotnych, osobowych i nieosobowych wpływa na ich odmianę.

Rzeczowniki można podzielić także na:

    • własne – zawsze pisane wielką literą, to nazwy, imiona lub określenia konkretnych miejsc (np.:Kijów), przedmiotów (np.: Szczerbiec), osób (np.: Jan z Kolna, Bolesław Krzywousty, Hubal), zwierząt i roślin (np.: dąb Bartek, krowa Mućka), książek i publikacji (np.: Ludzie bezdomni, Władca pierścieni, Gazeta Wyborcza), organizacji, stowarzyszeń, instytucji (np.: Uniwersytet Warszawski, I Liceum Ogólnokształcące, Komunistyczna Partia Chin), zjawisk (np.: huragan Katrina);
    • pospolite – takie, które nie są nazwą własną.
    • Liczba rzeczownika

      Rzeczownik w języku polskim odmienia się współcześnie przez liczby: pojedynczą i mnogą.

    • W języku słowackim funkcjonują trzy rodzaje gramatyczne - męski, żeński i nijaki. Rodzaj posiadają nie tylko osoby, ale też przedmioty zwierzęta, rośliny itd. Jeżeli zamierzamy prawidłowo stosować rzeczowniki, musimy znać ich rodzaj.

    • W języku polskim rzeczowniki mają 3 rodzaje :  rodzaj męski, rodzaj żeński, rodzaj nijaki (чоловічий рід,жіночий

    • рід,середній рід)

    • !!! УВАГА!!!    Попри близькість української та польської мов ,досить частограматичний рідіменника не співпадає,наприклад: клас -ч.р.  -   klasa-r.ż.;    парасоля-ж.р.      -      parasol-r.m.
 
  • Forma męskoosobowa i niemęskoosobowa
     
  • rzecowniki męskoosobowe-назви осіб чоловічої статі:student,dyrektor,ojciec.
  • rzecowniki niemęskoosobowe- назви істот(тварин) чоловічого роду,усі іменники жіночого та середнього роду:dziewczyna,kot, drzewo.
Меню сайту
Вхід на сайт
Пошук
Календар
«  Березень 2024  »
ПнВтСрЧтПтСбНд
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
Архів записів
Наше опитування
ВАМ ПОДОБАЄТЬСЯ ПОЛЬСЬКА МОВА?
Всього відповідей: 127
Статистика

Онлайн всього: 1
Гостей: 1
Користувачів: 0