Урок№10 Rzeczownik . Іменник
Rzeczownik – samodzielna odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, organizmy, zjawiska, pojęcia abstrakcyjne. Rzeczownik w języku polskim pełni funkcję głownie podmiotu w zdaniu, może też pełnić funkcję dopełnienia, okolicznika, przydawki lub orzecznika. Może odmieniać się przez liczby i przypadki, występuje w rodzajach. Odmianę rzeczowników przez przypadki określa się mianem deklinacji. Istnieje także grupa rzeczowników całkowicie nieodmiennych (np. atelier, kiwi, bikini, taxi, kakadu, kamikaze itp.). Rzeczownik tworzy związki składniowe i semantyczne z rzeczownikami (zaimkami rzeczownymi), przymiotnikami (zaimkami przymiotnymi), liczebnikami (zaimkami liczebnymi) i czasownikami lub (rzadko) przysłówkami (zaimkami przysłówkowymi).
Podział rzeczowników
W języku polskim rzeczowniki według kategorii desygnatów przyjęło się dzielić na:
- abstrakcyjne – określają desygnaty nieuchwytne zmysłami: uczucia, spostrzeżenia, pojęcia, różnego typu uogólnienia, nazwy cech i czynności, oddzielone od konkretnego przypadku ich zaistnienia w rzeczywistości, np.: myśl, tęsknota, błękit, kształt;
- zmysłowe (konkretne) – należą do nich rzeczowniki określające wszystkie zjawiska i przedmioty rozpoznawane przez człowieka przy użyciu zmysłów, np.: dom, pies, cień, szum, zapach. Rzeczowniki te można podzielić na:
- nieżywotne, np.: kosz, piernik, szpilka. Gramatyka do rzeczowników nieżywotnych zalicza także nazwy roślin, np.: żonkil, lipa;
- żywotne, (np.: sznaucer, Murzyn, radomianin, człowiek, owad). Wyodrębniamy wśród nich:
- osobowe – nazwy ludzi, rozróżnić tu można rzeczowniki męskie (męskoosobowe), np.: ojciec, lekarz, student i niemęskoosobowe, które obejmują rzeczowniki w rodzaju żeńskim i nijakim w liczbie mnogiej np.: matki, córki, dzieci;
- nieosobowe – nazwy zwierząt, np.: hipopotam, zebra.
Przynależność rzeczowników do grupy żywotnych lub nieżywotnych, osobowych i nieosobowych wpływa na ich odmianę.
Rzeczowniki można podzielić także na:
-
- własne – zawsze pisane wielką literą, to nazwy, imiona lub określenia konkretnych miejsc (np.:Kijów), przedmiotów (np.: Szczerbiec), osób (np.: Jan z Kolna, Bolesław Krzywousty, Hubal), zwierząt i roślin (np.: dąb Bartek, krowa Mućka), książek i publikacji (np.: Ludzie bezdomni, Władca pierścieni, Gazeta Wyborcza), organizacji, stowarzyszeń, instytucji (np.: Uniwersytet Warszawski, I Liceum Ogólnokształcące, Komunistyczna Partia Chin), zjawisk (np.: huragan Katrina);
- pospolite – takie, które nie są nazwą własną.
-
Liczba rzeczownika
Rzeczownik w języku polskim odmienia się współcześnie przez liczby: pojedynczą i mnogą.
-
W języku słowackim funkcjonują trzy rodzaje gramatyczne - męski, żeński i nijaki. Rodzaj posiadają nie tylko osoby, ale też przedmioty zwierzęta, rośliny itd. Jeżeli zamierzamy prawidłowo stosować rzeczowniki, musimy znać ich rodzaj.
-
W języku polskim rzeczowniki mają 3 rodzaje : rodzaj męski, rodzaj żeński, rodzaj nijaki (чоловічий рід,жіночий
-
рід,середній рід)
- !!! УВАГА!!! Попри близькість української та польської мов ,досить частограматичний рідіменника не співпадає,наприклад: клас -ч.р. - klasa-r.ż.; парасоля-ж.р. - parasol-r.m.
- Forma męskoosobowa i niemęskoosobowa
- rzecowniki męskoosobowe-назви осіб чоловічої статі:student,dyrektor,ojciec.
- rzecowniki niemęskoosobowe- назви істот(тварин) чоловічого роду,усі іменники жіночого та середнього роду:dziewczyna,kot, drzewo.
|
Календар
« Березень 2024 » | Пн | Вт | Ср | Чт | Пт | Сб | Нд | | | | | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Статистика
Онлайн всього: 1 Гостей: 1 Користувачів: 0
|